Het kan zijn dat je vroeger thuis niet hebt geleerd om over je gevoel te praten. Dat kan in families al jarenlang de normale gang van zaken zijn. In de westerse cultuur hanteren we een nuchtere rationele manier van communiceren en is er minder ruimte voor emoties en kwetsbaarheden. Je wordt gevraagd je ideeën goed te onderbouwen en beargumenteren. Zeggen dat het niet goed voelt is vaak niet afdoende. Je leert al van jongs af aan te praten vanuit je hoofd/ratio.
Om dat als volwassene dan alsnog te leren is alsof je opnieuw leert fietsen. Zo starten we ook vaak. Eerst de basis uitleggen over gevoel en emotie (psycho-eduatie). Van daaruit gaan we met zijwieltjes op pad: met kleine rondjes in een veilige setting oefenen. En als je dat onder controle hebt gaan we door naar de volgende stap door op moeilijkere plekken te oefenen. Vanuit succeservaringen wordt het steeds makkelijker en leer je de eigen gevoelens beter te herkennen en uit te spreken.
Om dat als volwassene dan alsnog te leren is alsof je opnieuw leert fietsen. Zo starten we ook vaak. Eerst de basis uitleggen over gevoel en emotie (psycho-eduatie). Van daaruit gaan we met zijwieltjes op pad: met kleine rondjes in een veilige setting oefenen. En als je dat onder controle hebt gaan we door naar de volgende stap door op moeilijkere plekken te oefenen. Vanuit succeservaringen wordt het steeds makkelijker en leer je de eigen gevoelens beter te herkennen en uit te spreken.
